Diario de un Adolecente
divendres, 27 de març del 2015
¿Harto?
Siempre es lo mismo: discutimos, te enojas, me enojo aún mas, me decís te amo, un simple"perdón" e intentas arreglar todo con frases tiernas, sin tener siquiera una idea de lo que me molesta. Y yo como estúpido caigo ante tu encanto y ternura, y logras que mi enojodesaparezca y que no tenga el valor de decirtetodo lo que pienso porque ya fue la pelea y no hay razón de seguir discutiendo porque vos vas a hacer todo lo posible para que se me pase mi enojo y vuelva a hablarte como lo hago normalmente. Pero todo esto se repite una y otra vez, varias veces en una semana, hay veces que se repite en un solo día.
Lo que siento en este momento es tan raro, porque se que no podes leer esto, poder podes, pero no sabes que soy yo, y siento ganas de que lo leas y sepas todo lo que siento, pero a la vez no quiero que lo leas. Y creo que es porque quiero que te puedas dar cuenta de las cosas vos mismo, sin que tenga que, de alguna u otra manera, decir todo yo.
Mi verdadero yo
Tengo un secreto que pocas personas saben y algunas se han ido por ser quien soy, porque no me aseptan por que me ven como un bicho, por que me siento diferente a los demas mientras que en el fondo somos todos personas, pocas personas nos comprenden a los gays, lesbianas y bis que no te asepten es un poco mas de odio hacia ti ese dolor te acaba matando ojala todo cambiase y nos vieran como ellos no inferiores, me gustaria que me vieran normal, me gustaria que me vieran como soy y me quisieran por ser quien soy no por fingir quien no soy, tenemos que luchar por conseguir un lugar digno en nuetra sociedat que nos tracten como los demas, nos lo meresemos.
Personas sin emociones
¿Quien causa que las emociones se vayan? El celebro, cuando pierdes las emociones es una barrera que crea el celebro sin darte cuenta que hace que no sientas nada para no sufrir, esa barrera te impide querer como lo demas te quieren por si la persona que te quiere te falle y te caes por eso hay personas que sin saberlo han formado una barrera de autocontrol.
¿Como superarlo? Dejandote ayudar roderte de las personas que tienes cerca, en algun momento abriras tu corazon te volveras fuerte y querras esas personas, si esas personas realmente te quieren no te van a fallar, tambien puedes superarlo con el amor enamorandote si, si luchas puedes llegarte enamorar y si no sale bien no volveras atras te kedaras sintiendo el dolor pero sentiras, cuando eso haya passado seras el de siempre.

SI EL CELEBRO LO CREO PUEDE ABRIRLA SOLO TENEIS QUE PONER GANAS
dilluns, 23 de febrer del 2015
Receta de la felicidad
INGREDIENTES:
-1 Kg de recuerdos infantiles.
-2 Tazas de sonrisas.
-2.5 Kg de esperanza.
-100 Gramos de ternura.
-5 Latas de cariño.
-40 Paquetes de alegría.
-1 Pellizco de locura.
-8 Kg de amor.
-5 Kg de paciencia.
PREPARACIÓN:
1) Limpia los recuerdos, sacando las partes que estén dañadas o que no sirvan. Añade, una a una varios sonrisas, hasta formar una pasta suave y dulce.
2) Ahora, añade las esperanzas y deja que repose, hasta que doble su tamaño.
3) Lavar con agua cada uno de los paquetes de alegría, parte en pequeños trocitos y mezclar con todo el cariño que encuentres.
4) Aparte, incorpora la paciencia, la pizca de locura y la ternura.
5) Divide en porciones iguales todo el amor y cubrirlos con la mezcla anterior.
6) Cocina ello durante toda tu vida en el horno de tu corazón.
7) Disfruta con la gente que más quieres.
dissabte, 10 de gener del 2015
Mi carta, por ti.
Creaste mi sonrisa, me prometiste un mundo; me diste otro.Caminado a mi lado. Lejos, pero mi lado. Escondiste mis lágrimas, me diste tu sonrisa. Cada vez que quería escuchar tu voz, tú me dabas este privilegio, diciéndome aquel "te quiero", que ahora tanto echo de menos. Buscamos las maneras de seguir adelante, en este momento, me parecía una tontería seguir caminando si tú no estabas a mi lado.Pero ahora he tenido que acostumbrar. Sí, pensaba que lo había superado. Sin embargo, una simple llamada, un pequeño recuerdo, ha hecho que el trabajo de más de tres meses, se vaya a la mierda. Mi trabajo? Olvidar, dejarte lejos, no fue más que un puto recuerdo guardado aún más lejos de lo que tú y yo estábamos. Más lejos de la distancia que nos separa, aún mayor que cuando sentía tus palabras, tus promesas. Dicen que un clavo saca otro clavo.Pero es que tú eres ese clavo que se ha quedado clavado, que no quiere irse. Que no quiero que se vaya. No quiero. No puedo. ¿Por qué? Porque te necesito. Sólo son recuerdos los que tengo de ti, pero estos recuerdos de hace un par de meses no se han borrado. Tampoco quiero que se vayan. Recuerdas todo lo que luchamos para dejar la puta distancia atrás? Te has dado cuenta de todo lo que luchamos? Olvido aquella, nuestra lucha, ésta, mi preferida? "Te quiero, te quiero, te quiero .." No se acababan, no quería dejar de decírtelo nunca. Parece que tú tampoco estabas convencido de querer dejar de pronunciar esta palabra que ahora sólo quiero que salga de tu boca. Esta, nuestra lucha ... luchar para demostrar que quería más a quién. Mi sonrisa no se borraba, amor. Pero ahora sí. Hay noches que recuerdo todo, y lloro. Lloro porque sé que nunca cumplirás lo que dijiste. Nuestras 100 fotos, ese abrazo interminable que tantas ganas tenía de darte, aquel beso ... Promesas que para ti han quedado lejos, pero que para mí todavía están, protagonistas de estas lágrimas que salen porque te encuentro de menos.Mucho de menos ... Te quiero.
divendres, 9 de gener del 2015
¿Que em porti bé? Com volen que em porti bé si de nen veia que: TARZAN caminava nu; la VENTAFOCS arribava a mitjanit; PINOTXO mentia; BATMAN conduia a 320km / h; la BELLA DORMENT dormia tot el dia; CANDY CANDY tenia 2 nuvis; DON GAT tenia una colla; POPEYE es fotia herba; BLANCA NEUS vivia amb set homes I TOTS van viure FELIÇOS PER SEMPRE !!!
Subscriure's a:
Missatges (Atom)